vrijdag 3 december 2010

Pamflet

Wij zijn werkelijk de meest beklagenswaardige schepselen onder het uitspansel.

We zijn mannen: compleet incapabel om het achterste van onze tong te laten zien – als onze tong überhaupt behept is met een achterste; eeuwig vervuld van castratieangst; tot superieur gedrag gedwongen door conventies die we zelf niet hebben geschapen; altijd en eeuwig terecht beschuldigd van verkrachting.

We zijn blank: beladen met de maximale lading aan schuld voor koloniale verledens en hedens, onstuitbare missionaire drang van ons wereldbeeld en jaren van racisme; veroordeeld tot een stuitende politieke correctheid; alsnog altijd op winstbejag met dubbele standaarden, maar zonder op ons eigen territorium te martelen (daar hebben we lagere rassen voor).

We zijn – zo ongeveer – middenklasse: onwetend van honger, kou, onzekerheid; altijd gesubsidieerd in ons opwassen; gestudeerd.

We zijn de aristocraten, de machtige minderheid. We zijn miserabel. Alles zit ons mee. Er is niets om ons tegen te verzetten: we zijn geen uitgebuit proletariaat, geen buitengesloten allochtonen, geen onderbetaalde vrouwen. Er moet dringend wat gebeuren.

Leer de regels van Fight Club al maar uit je hoofd. We gaan een aanslag plegen op het ennui.

Geen opmerkingen: