Conducteur en Go Pass

Weet je nog? Van toen Titanic zo populair was dat zelfs wij gebeten waren zonder de film ooit te hebben gezien? We speelden ook rampen met schepen die feestend ten onder gingen. Geen Titanics, natuurlijk, dat was nog niet bijna stoer genoeg voor ons. Nee, wij gingen ten onder in piratenschepen. En dan verzonnen we maar dat het orkestje al dance kon spelen op dat piratenschip. Dat kwam nu eenmaal op de radio en ik hoorde het graag. En jij deed dus mee, dansen op het zinkende feest.
Weet je nog?

En van toen ik dat boek las over tieners die werden ontvoerd door aliens en een levensgevaarlijke turnshow moesten opvoeren? Dat hebben we nog veel gespeeld, want al die mensen die we hadden verzonnen waren natuurlijk sterk en snel en lenig en slim. Ik verzon namen, of pikte die uit boeken en computerspelletjes, en dan ontwierpen we namen voor hun jongere broers of zusjes, namen die erop leken. Want broers hebben altijd namen die op elkaar lijken. En broers hebben ook alleen maar broers, net als zussen alleen maar zussen hebben.

Of van toen we allebei, of ik eigenlijk en dus jij ook, helemaal gek waren van The Settlers II? Dat speelden we buiten. De oogstende boeren spelen was een goed excuus om de bessenstruiken in de tuin te plunderen. En ons spel nam proporties aan waar zelfs RTS vandaag alleen nog maar van kan dromen.

En, en van toen de Power Rangers nog hip waren? Wij hadden geen tv en kenden er dus stiekem niks van, dus verzon ik Monster der Monsters met vermoedelijk een ingewikkelder verhaal achter dan de Power Rangers ooit zelfs maar hebben kunnen ruiken. Maar hij was mijn meest blijvende creatie. Ik heb hem getekend - nooit zoals ik wilde, want ik kan niet tekenen, en ik ben zelfs het boek beginnen schrijven. Het is tamelijk lachwekkend, overigens.

En weet je nog dat ik zo gek was van muzieklijstjes dat ik elke week de top vijftig maakte van wat er hip was in het land waar onze knuffelbeesten woonden? En als ik dan zin had, zelfs nog een tijdloze top vijfduizend, al speelde ik daarbij vals door alleen de honderdtallen te bespreken tot we aan de bovenste honderd kwamen. (Ik ben nog altijd gek van lijstjes, maar dat weet je ook wel) Weet je nog wanneer de laatste was? Ik ook niet.

Dat we een eigen WK voetbal hadden? Ik ook een Tour de France, maar fietsen deed ik alleen, al deelde ik je met plezier mee wie de rit had gewonnen.

Weet je nog wanneer? Ik geloof dat ik ben vergeten hoe oud ik ben, maar we speelden vast gisteren nog. Vast!