maandag 2 juni 2008

Ontnavelen

Honderd mensen met een schaar
Glippen gibberend de scène af
De wanhopige technicus ziet
Al zijn strengen doorgeknipt
Geluidloos de acteur onbelicht
Hij zijgt neer, handen in het haar
Hij jeremieert, hij weet niet meer

Maar honderd mensen
Hun scheelt het niks
Zij hebben net
Hun navelstrengen doorgeknipt
En de acteur kan lachend bevrijd
Het spel ontvluchten

Hij ziet haar
Haar schaar en haar
En lacht en zegt
"Dat was geniaal
Van waar kwamen die mensen allemaal?"
En mysterieus glimlacht ze
Want als ze vertelt
Verliest ze misschien zijn blik
Maar nu kijkt hij
Verbaasd, verwonderd en verlangend
Vragend bovenal
Maar geheimpje schudt het hoofd
Steekt hem slechts de hand toe
Sleept hem mee
"Kom, Oedipus
Reis mee naar nieuwe dromen"

Nu staat hij stil, plotsklaps
Ze keert zich om, verrast
Hij schudt zijn hoofd
Trekt een gezicht
"Oedipus heeft de verkeerde vermoord
De pen is nijdiger dan het zwaard
Maar de navel blijft steeds strenger"

Ze werpt het hoofd in de nek
Hinnikhikkend
"Ach, de armoe der moordenaar
Slaat steeds toe in droeve drommen"
En ze steekt hem de schaar toe

De technicus onteerd, hij is niet meer

Maar twee mensen
Hun scheelt het niks
Zij hebben wel honderdduizend
Navelstrengen doorgeknipt

Geen opmerkingen: